Word wakker en kijk goed om je heen. Wat er nu gebeurt in de wereld is zo iets bijzonders en groots, dat ik er zeker van ben dat ook hier weer enorme lessen in zijn verborgen voor ons allemaal. Ik denk dat een van die lessen zomaar zou kunnen zijn, dat we mogen proberen uit de angst te blijven. Niet focussen op de beangstigende en bedreigende berichten vanuit de media, maar ons richten op alle goede berichten waar we wel blij van worden. Gedachten zijn krachten, dus laten we ons focussen op wat we wel willen in plaats van wat we niet willen. Onze aandacht sturen vanuit liefde en niet vanuit angst.
Een andere les zou zomaar kunnen zijn dat we bij ons Zelf moeten blijven en vanuit onze eigen kracht en wijsheid mogen gaan voelen en ervaren wat waarheid is en wat niet. Kritisch zijn in wat tot ons komt en dingen van meerdere kanten bekijken. Niet klakkeloos volgen van wat je wordt voorgehouden, maar leren van de geschiedenis en open staan voor de verschillende uitingen en ervaringen van de mensen om ons heen. Proberen de ander niet te veroordelen maar luisteren naar elkaars verhaal. Iedereen beleeft deze bijzondere tijd op zijn of haar eigen manier. En ook al zijn we het niet altijd met elkaar eens, door te luisteren naar elkaar krijgen we misschien meer begrip voor elkaar en komt er meer helderheid. Hoe mooi zou het zijn als we elkaar daarin vrij kunnen laten en respecteren.
Zou het kunnen zijn dat we ons meer mogen gaan richten op onze eigen gezondheid en daar verantwoordelijkheid voor mogen gaan nemen? Wat meer bewegen misschien, gezonder eten, vaker de natuur in. Zou het niet zo kunnen zijn dat een gezondere levensstijl voor ons allemaal duurzamer en beter is, dan onszelf afhankelijk te maken van iets dat buiten ons ligt? Misschien de moeite waard om in ieder geval bij stil te staan.
Misschien mogen we ook wel gaan inzien dat we wat anders tegen het leven mogen gaan aankijken. Zijn de systemen waarin we zitten nog wel oké? Halen we het beste uit ieder mens en is er ruimte voor de ontplooiing van een ieders talent? Misschien mogen we ons wel bewust gaan worden dat het een serieuze optie kan zijn om te gaan consuminderen in plaats van consumeren. Misschien kunnen we op den duur wel een dag minder werken en wat vaker de natuur in? Iets meer ontspanning en bezinning misschien? Stil staan bij wat je doet en waarom je het doet? Zou kunnen toch?
Zou het kunnen zijn dat we mogen ervaren hoe belangrijk de mensen om ons heen eigenlijk zijn? Dat we door afgescheidenheid van de ander, om welke reden dan ook, écht ziek kunnen worden? Het zou zomaar kunnen zijn dat we ons werkelijk bewust mogen gaan worden, hoe goed het ons doet als we juist de verbinding met elkaar zoeken, omdat dat een van de dingen is die ons gelukkig maakt. En dan bedoel ik niet verbinding op afstand, maar gewoon mensen om je heen met wie we de alledaagse dingen van het leven kunnen delen. Even bijkletsen over familienieuwtjes, elkaar troosten en bemoedigen, het delen van verdriet en het vieren van de geluksmomenten in je leven. Zou het kunnen zijn dat we ons door de huidige situatie weer mogen gaan herinneren dat we eigenlijk allemaal verbonden zijn met elkaar, met Al wat is, en dat we wakker mogen worden en het leven door andere ogen mogen gaan zien? Zouden we ons misschien iets heel groots bewust mogen gaan worden en zou het zo zijn dat deze lessen ons daarbij helpen? Zou dat kunnen misschien?